Θεέ μου πως μπόρεσε να με ξεχάσει,
θεέ μου πως μπόρεσε να μ'αρνηθεί;
Αυτά που μου' λεγε έχουν περάσει
σαν ένα όνειρο έχουν χαθεί.
Εγώ της έδωσα αγάπη μόνο
κι αυτή για μένα τώρα γελά,
κι αν την αγάπησα δεν μετανιώνω
θέλω μονάχα να' ναι καλά.
Δεν την πίκρανα ποτέ μου
μα με πρόδωσε θεέ μου.
Γκρέμισε τα όνειρα μου
και μου πήρε την χαρά μου.
Θεέ μου την πίστεψα
κι όμως προδόθηκα,
δεν το περίμενα να γελαστώ,
για την αγάπη της και εγώ σταυρώθηκα
και βασανίστηκα σαν τον Χριστό.
Άραγες θεέ μου θα με θυμάται,
μήπως μετάνοιωσε με τον καιρό;
Κι αν θέλει να'ρθει να μην φοβάται,
όσο και αν έφταιξε την συγχωρώ.
Δεν την πίκρανα ποτέ μου
μα με πρόδωσε θεέ μου.
Γκρέμισε τα όνειρα μου
και μου πήρε την χαρά μου.
Θεέ μου δεν θέλω κακό να πάθει,
ότι και αν μου κανε την αγαπώ,
κι αν η αγάπη της για εμένα εχάθη
εγω την σκέφτομαι και την ζητώ.
Μπροστά στα μάτια μου είναι η μορφή της
κι όπου κοιτάζω αυτή θωρώ,
μαχαίρι δίκοπο η ανάμνηση της
κι ως πότε θεέ μου θα καρτερώ.
Δεν την πίκρανα ποτέ μου
μα με πρόδωσε θεέ μου.
Γκρέμισε τα όνειρα μου
και μου πήρε την χαρά μου.
Στίχοι-Μουσική: Στέλιος Μπικάκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μπικάκης
